Investigation of the effects leisure management of sport manager candidates on achievement goal orientations

Spor yöneticisi adaylarının boş zaman yönetimlerinin başarı yönelimleri üzerine etkisinin incelenmesi

Authors

DOI:

https://doi.org/10.14687/jhs.v19i2.6289

Keywords:

Sports Management, Candidates, Leisure Management, Achievement Goal Orientations, Spor Yöneticiliği, Adaylar, Boş Zaman Yönetimi, Başarı Yönelimleri

Abstract

The aim of this research is to examine the effect of leisure time management on the success orientations of sports manager candidates. A total of 206 participants studying in the Department of Sports Management from two public universities in the 2021-2022 academic year were included in the study conducted for this purpose. In the study, which was prepared with the relational scanning model, three separate forms were directed to the participants for data collection. These are; Personal Information Form, Leisure Management Scale, and Success Orientation Scale. The data obtained from the scales were tested with T-test, One Way ANOVA, Pearson Product Moments Correlation Coefficient (r), and multiple linear regression tests in the SPSS package program. As a result; While the data obtained from the Leisure Orientation Scale differed depending on the gender, effective use of leisure time, grade point average, and class variables, there was no significant difference between any group from the data obtained from the Achievement Orientation Scale. As a result of the data related to the correlation and regression analysis, it was determined that there was a low and positive relationship between leisure time management and achievement orientation, and 3% of the achievement orientation was explained by leisure management.

​Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.

 

Özet

 

Bu araştırmanın amacı, spor yöneticisi adaylarının boş zaman yönetimlerinin başarı yönelimleri üzerine etkisinin incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda yapılan çalışmaya 2021-2022 eğitim öğretim yılında iki kamu üniversitesinden Spor Yöneticiliği Bölümünde öğrenim görmekte olan toplam 206 katılımcı dâhil olmuştur. İlişkisel tarama modeli ile hazırlanan araştırmada veri toplama amacıyla katılımcılara üç ayrı form yöneltilmiştir. Bunlar; Kişisel Bilgi Formu, Boş Zaman Yönetimi Ölçeği ve Başarı Yönelimleri Ölçeği’dir. Ölçeklerden elde edilen veriler SPSS paket programında T-testi, One Way ANOVA, Pearson Momentler Çarpım Korelasyon Katsayısı (r) ve çoklu doğrusal regresyon testleri ile sınanmıştır. Sonuç olarak; Boş Zaman Yönelimi Ölçeğinden elde edilen veriler cinsiyet, etkili boş zaman kullanımı, not ortalaması ve sınıf değişkenine bağlı olarak farklılık gösterirken Başarı Yönelimi Ölçeğinden elde edilen verilerden hiçbir grup arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Korelasyon ve regresyon analizlerine ilişkin verilerin sonucunda ise boş zaman yönetimi ile başarı yönelimi arasında düşük düzeyde ve pozitif yönlü bir ilişkinin olduğu ve başarı yönelimi özelliğinin %3’ünün boş zaman yönetimi ile açıklandığı tespit edilmiştir.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Serkan Kurtipek, Gazi University

Doç. Dr., Gazi Üniversitesi, Spor Bilimleri Fakültesi

Nuri Berk Güngör, Balıkesir University

Doç. Dr., Balıkesir Üniversitesi, Spor Bilimleri Fakültesi

References

Addington, J. E. (1996). %100 Düşünce Gücü (Çeviren: Çetinkaya, B.). İstanbul: Akaşa Yayınları.

Akgül, B. M. & Karaküçük, S. (2015). Boş zaman yönetimi ölçeği: Geçerlik- güvenirlik çalışması. International Journal of Human Sciences, 12(2), 1867-1880.

Akın, A., & Çetin, B. (2007). Başarı yönelimleri ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eurasian Journal of Educational Research, 26, 1-12.

Aktaş Üstün, N. (2019). Boş Zamanın Tanımı ve Anlamı, U. Işık ve Ü. D. Üstün (Ed), Boş Zamanları Değerlndirmede Güncel Konular, (s. 1-14), Ankara: Akademisyen Kitabevi.

Argan, M. (2007). Eğlence Pazarlaması. Ankara: Detay Yayıncılık.

Aykan, E. & Özçelik, Z. (2020). Mesai içi ve dışı boş zaman davranışlarının yönetimi: Teorik çerçeve. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(1), 590-604.

Ayna, Ç. & Gümüş, H. (2021). 60 Yaş Üstü Bireylerin Yaşam Doyumu, Sağlık Algısı ve Boş Zaman Etkinliği Tercihlerinin İncelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 32(1), 1-9. DOI: 10.17644/sbd.793415.

Ayyıldız Durhan, T. (2020). The role of leisure management in study-leisure conflict in secondary education. International Education Studies, 13(11), 74-85.

Ayyıldız Durhan, T. ve Karaküçük, S. (2021). Rekreasyon odaklı çalışan verimliliğinin belediye çalışanları perspektifinden değerlendirilmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 26(2), 219-234.

Ayyıldız Durhan, T., Akgül, B. M. ve Karaküçük, S. (2017). Rekreatif amaçlı yüzme sporuyla uğraşan bireylerin boş zaman yönetimleri üzerine bir değerlendirme. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 19(4), 8-16.

Baba Kaya, H., Namlı, S. & Demir, G. T. (2018). Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin sporcu kimlikleri ve başarı yönelimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(7), 179-196.

Berber, A. & Eker, C. (2018). Ortaöğretim öğrencilerinin umut ve başarı yönelimleri arasındaki ilişki. Itobiad: Journal of the Human & Social Science Researches, 7(3), 1569-1581.

Çakır, V. O. (2017). Üniversite öğrencilerin serbest zaman doyum düzeyleri ile serbest zaman yönetimleri arasındaki ilişki. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(3), 17-27.

Canpolat, C. (2019). Spor bilimleri fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin kişiliklerine göre başarı hedeflerinin ve ders çalışma yaklaşımlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Manisa.

Claessens, B. J., Eerde, W. V., Rutte, C. G. & Roe, R. A. (2007). A review of the time management literature. Personnel Review 36(2), 255-276.

Çuhadar, A., Demirel, M., Er, Y. & Serdar, E. (2019). Lise öğrencilerinde boş zaman yönetimi ve gelecek beklentisi ilişkisi. Journal of International Social Research, 12(66).

Demir, G. & Alpullu, A. (2020). Üniversite öğrencilerinin boş zaman yönetiminin değerlendirilmesi. Eurasian Research in Sport Science, 5(1), 94-102.

Dibooğlu, D. & Eryılmaz, G. (2021). Zaman yönetimi konulu lisansüstü tezlerin bibliyometrik profili. Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 164-185.

Dursun, M. ., Yarayan, Y. E., Arı, Ç., Ulun, C., & Kocanaz Adaş, S. (2021). Covid-19 in Turkey: Leisure Boredom, Psychological Resilience, Physical Activity and Emotional State. IJERI: International Journal of Educational Research and Innovation, (15), 460–486. https://doi.org/10.46661/ijeri.5588

Elliot, A. J. & McGregor, H. A. (2001). A 2 x 2 achievement goal framework.Journal of Personality and Social Psychology, 80, 501-519.

Eranıl, A. K. & Özcan, M. (2018). Lise öğrencilerinin boş zaman yönetimi becerisinin incelenmesi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(6), 785.

Ermiş, S. A., Gökyürek, B., Yenel, F., & Şahin, M. Y. (2015). The examining of the academics‘s level on the different variables of organizational commitment: sample of physical education. Science, Movement and Health, 15(2), 528-533.

Ersöz, G., Çetinkalp, Z. & Eklund, R. (2015). Kadın ve erkek sporcularda başarı hedeflerini öngörmede kendini fiziksel algılama ve yaşam doyumunun rolü. Spor Bilimleri Dergisi, 26(2), 65-76.

Festjens, A. & Janiszewski, C. (2015). The value of time. Journal of consumer Research, 42(2), 178-195.

Gazel, M. (2019). Ana baba tutumlarının başarı yönelimlerini yordamasında otomatik düşüncelerin aracı rolü. Yüksek Lisans Tezi, Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.

Gözler, A., Bozgeyikli, H. & Avcı, A. (2017). Sınıf öğretmeni adaylarının başarı yönelimleri ile mesleki kaygı düzeylerinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 189-211.

Gümüşgül, O. (2013). Avrupa Birliği’ne üye ülkelerde ve Türkiye’de öğrenim gören üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi anlayışlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Dumlupınar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.

Halıcı, A., Parasız, Ö., Yetim, A. A. (2020). Sayılarla Türkiye’de spor yöneticiliği eğitimi. Gazi Beden Eğitimi veSpor Bilimleri Dergisi, 25(4), 299-312.

İşcan, S. (2008). Pamukkale Üniversitesi Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerilerinin Akademik Başarıları Üzerindeki Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitim Yönetimi Denetimi Planlaması ve Ekonomisi Bilim Dalı, Denizli.

Jordan, K. A., Gagnon, R. J., Anderson, D. M. & Pilcher, J. J. (2018). Enhancing the college student experience: Outcomes of a leisure education program. Journal of Experiential Education, 41(1), 90-106.

Karaç, Y. (2018). Sporcu eğitim merkezlerindeki atletizm branşı öğrenci-sporcuların başarı algıları ile spora katılım güdülerinin incelenmesi. Doktora Tezi, Hitit Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çorum.

Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon Boş Zaman Değerlendirme (6. Baskı). Ankara: Bağırgan Yayınevi.

Karasar, N. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

Kaya, F. (2016). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin başarı yönelimi, kendini engelleme davranışları ve demografik özelliklerinin okula yabancılaşmayı yordama düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Kaygusuz, Ö. & Gümüş, H. (2021). Çalışan Kadınlarda Boş Zaman Yönetimi ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının İncelenmesi. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi, 5(1), 45-53. DOI: 10.32706/tusbid.899176.

Kelly, C. M., Strauss, K., Arnold, J. & Stride, C. (2020). The relationship between leisure activities and psychological resources that support a sustainable career: The role of leisure seriousness and work-leisure similarity. Journal of Vocational Behavior, 117, 103340.

King, A. E., McQuarrie, F. A. & Brigham, S. M. (2021). Exploring the relationship between student success and participation in extracurricular activities. SCHOLE: A Journal of Leisure Studies and Recreation Education, 36(1-2), 42-58.

Kocamaz Adaş, S., Dursun, M., Arı, Ç. ve Ulun, C. (2019). Spor örgütlerinde çalışan personelin yönetici kavramına ilişkin metaforik algıları. Oktay Kızar (Ed.), Spor bilimleri alanında araştırma makaleleri içinde (ss.181-197). Ankara: Gece Akademi.

Küçükeşmen, E., Şimşek, A. & Türkoğlu, M. E. (2020). Önlisans öğrencilerinin sosyo- demografik özelliklerine göre boş zaman yönetimi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (38), 202-231.

Kurtipek, S., Çelik, O., Yenel, İ., & İlhan, E. (2016). Investigation of Time Management Skills Accordingto Personality Characterıstics of University Students WhoStudy Sport Education. Science, Movement and Health. 16 (2),s.s. 520-525

Kurtipek, S., Güngör, N. B., & Yenel, F. (2018). Determination of the Success Orientations and Self-Consciousness Levels of the Students from the Faculty of Sports Science. Journal of Education and Learning, 7(6), 203-211.

Kurtipek, S., Güngör, N. B., Esentürk, O. K., İlhan, L. & Yenel, F. (2020). Öğrencilerin Bakış Açısı ile Spor Yöneticiliği Bölümü: Bir Swot Analizi. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 18 (1), 187-194. DOI: 10.33689/spormetre.621704

Kurtyemez, H. (2020). Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin liderlik özellikleri ile başarı yönelimleri arasındaki ilişki: Samsun il örneği. Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Samsun.

Kuşcu Karatepe, H., Yüce, U. Ö. & Yıldırım, T. Ö. (2020). Zaman yönetimi: Üniversite öğrencileri üzerinde bir araştırma. Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(21), 1-21.

Midgley, C., Kaplan, A., Middleton, M., Maehr, M., Urdan, T., Anderman, L., Anderman, E. & Roeser, R. (1998). The development and validation of scales assessing students’ achievement goal orientations. Contemporary Educational Psychology, 23, 113-131.

Öteleş, Ş. B. (2018). Üniversite öğrencilerinin zaman kullanma becerilerinin akademik performans üzerine etkisi: Sakarya üniversitesi örneği. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5(8), 12-21.

Özdemir, M. (2019). Üniversite öğrencilerinin başarı yönelimlerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Palancı, M., Özbay, Y., Kandemir, M. & Çakır, O. (2010). Üniversite öğrencilerinin başarı amaçlılıklarının beş faktör kişilik modeli ve mükemmeliyetçilik kişilik özellikleri ile açıklanması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1, 32-46.

Parasız, Ö., Halıcı, A., Şahin, M. Y. & Yetim, A. (2021). Akademisyenler Perspektifinden Spor Yöneticiliği Bölümlerinde Merkezi Yerleştirme Sisteminin İncelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 19 (2), 72-86.

Russell, R. V. & Frances, K. S. (1996). Leisure as Burden: Sudanese refugee women. Journal of Leisure Research, 28(2), 108-121.

Samdahl, D. M. (1991). Issues in the measurement of leisure: A comparison of theoretical and connotative meanings. Leisure Sciences, 13(1), 33-49.

Sanderson, H., DeRousie, J. & Guistwite, N. (2018). Impact of collegiate recreation on academic success. Journal of Student Affairs Research and Practice, 55(1), 40-53.

Sevil T. (2015) Terapatik rekreasyonel aktivitelere katılımın yaşlıların algıladıkları boş zaman tatmini, yaşam tatmini ve yaşam kalitesine etkisi. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Sevilmiş, U. (2021). Üniversite öğrencilerinin akademik erteleme düzeylerinin ve okul ikliminin başarı yönelimleri üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.

Soylu, A. & Öztürk Göl, M. (2010). Yönetim inovasyonu. Sosyoekonomi, 11(11), 113-130.

Stebbins, R. A. (1982). Serious leisure: A conceptual statement. Pacific Sociological Review, 25(2), 251-272.

Tosun, A., Demir, B., Uçkun, G. & Konak, O. (2015). Spor Aktivitelerinin Üniversite Öğrencilerinin Başarı ve Motivasyonu İle İlişkisi. 4.Uluslararası Meslek Yüksek Okulları Sempozyumu, Cilt 2.

Turhal, S. N., Altinişik, Ü., & Şahin, M. Y. (2020). Leisure management skills of faculty of sport sciences students. Ambient Science, 7(1), 203-207.

Türk Dil Kurumu. (2021). Zaman. https://sozluk.gov.tr/ Son erişim tarihi: 16.02.2022.

Uğur, O. A. & Güngör, N. B. (2021). The effect of time management on the prediction of the personal growth initiatives of the students of the faculty of sports sciences. International Journal of Eurasian Education and Culture, 6(14), 1714-1741.

Üstün, Ü. D. (2018). Bir Spor Dalı ile İlgilenen ve İlgilenmeyen Lise Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Anlayışlarının İncelenmesi. Spor Eğitim Dergisi, Özel Sayı 1, 14-20.

Wang, W.C., Kao C.H., Huan, T. C. & Wu, C.C (2011). Free Time Management Contributes to Better Quality of Life: A Study of Undergraduate Students in Taiwan. Journal of Happiness Studies, 12(4):561- 573.

Yaşartürk, F., Akyüz, H. & Karataş, İ. (2018). Rekreasyon bölümü öğrencilerinin boş zaman yönetimi ile akademik başarılarını etkileyen örgütsel faktörler arasındaki ilişkinin incelenmesi. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 3(2), 233-243.

Yıldız, S. & Tanrıverdi, H. (2017). Boş Zaman Yönetimi ve Akademik Başarı Arasındaki İlişki. 18. Ulusal Turizm Kongresi, Mardin, Türkiye, 18 - 22 Ekim 2017, s. 827-835.

Yılmaz, O. (2018). Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin boş zaman değerlendirme alışkanlıkları ve zaman yönetim becerilerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.

Downloads

Published

2022-06-05

How to Cite

Yılmaz, S., Kurtipek, S. ., & Güngör, N. B. (2022). Investigation of the effects leisure management of sport manager candidates on achievement goal orientations: Spor yöneticisi adaylarının boş zaman yönetimlerinin başarı yönelimleri üzerine etkisinin incelenmesi. Journal of Human Sciences, 19(2), 208–220. https://doi.org/10.14687/jhs.v19i2.6289

Issue

Section

Physical Education and Sport Sciences