Marriage satisfaction and forgiveness in people who continue their marriage after infidelity

Aldatma sonrası evliliğini sürdüren kişilerde evlilik doyumu ve affetme

Authors

Keywords:

Deception, marriage satisfaction, forgiveness, reaction to deception, coping, Aldatma, evlilik doyumu, affetme, aldatmaya verilen tepki, başaçıkma

Abstract

In this study, marital satisfaction and forgiveness processes were investigated in the quantitative and qualitative dimensions of those who persisted in marriage after deceit. In the quantitative aspect of the research, marital satisfaction and forgiveness variables were examined in terms of gender, duration of marriage, and time spent on deception. In the qualitative dimension, the response to the allegation is discussed under the themes of the deception's contribution to forgiveness, dealing with the deception process, the process after forgiveness and the forgiveness of marriage. While the study group quantitative consisted of 41 women and 8 men volunteers, the qualitative dimension was realized on 5 women and 5 men volunteers. The data were collected using the Personal Information Form Marriage Satisfaction Scale, the interpersonal Motivation Scale for suicide and the open-ended questionnaire developed by the researchers which helpsinterpreting and grading. According to the quantitative results of the study, marital satisfaction and forgiveness scores did not differ according to gender, duration of marriage, and time spent on cheating. According to qualitative analysis, it is seen that deceived men and women give different emotional reactions;The most irritating situation in deception is that someone else is preferred to husband or wife It has been found that after the deception the women have made a lot of effort while the men have made no efforts to be forgiven. In addition, it has been found that the levels of forgiveness of women and men participating in the survey are low.

Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.

 

Özet

Bu araştırmada aldatma sonrası evliliğini sürdüren kişilerde evlilik doyumu ve affetme süreçleri nicel ve nitel boyutta incelenmiştir. Araştırmanın nicel boyutunda aldatma sonrasında evlilik doyumu ve affetme değişkenleri cinsiyet, evlilik süresi ve aldatmanın üzerinden geçen süre değişkenleri çerçevesinde incelenmiştir. Nitel boyutta ise veriler aldatmaya verilen tepki, aldatanın affetmeye katkısı, aldatma süreciyle baş etme, affetme sonrası süreç ve affetme-evlilik doyumu temaları altında ele alınmıştır. Nicel boyutun çalışma grubunu 41 kadın, 8 erkek oluştururken nitel boyut gönüllü 5 kadın, 5 erkek üzerinde gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak, Kişisel Bilgi Formu, Evlilik Doyum Ölçeği, Suça İlişkin Kişiler Arası Motivasyon Ölçeği ve araştırmacılar tarafından geliştirilen yorumlama ve derecelendirme sorularından oluşan açık uçlu anket formu kullanılmıştır. Araştırmanın nicel sonuçlarına göre, evlilik doyumu ve affetme puanlarının cinsiyet, evlilik süresi, aldatmanın üzerinden geçen süre ve aldatma türüne göre farklılaşmadığı görülmüştür. Nitel analizlere göre ise, aldatılan kadın ve erkeklerin farklı duygusal tepkiler verdikleri; aldatmada en örseleyici olan durumun, bir başkasının eşe tercih edilmesi olduğu; aldatma sonrasında erkeklerin affedilmek için hiç çaba harcamazken kadınların çok çaba harcadığı tespit edilmiştir. Ayrıca araştırmaya katılan kadın ve erkeklerin affetme düzeylerinin düşük olduğu görülmüştür.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Bülent Gündüz, Mersin University

Doç. Dr., Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü

Özlem Çelik

M.A.

References

Alpay,A.(2009).Yakın ilişkilerde bağışlama; bağışlamanın; bağlanma, benlik saygısı, empati ve kıskançlık değişkenleri yönünden incelenmesi. Yüksek lisans tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji (Sosyal Psikoloji) Anabilim Dalı.

Aktaş, Ö.(2011).Boşanma nedenleri ve boşanma sonrasında karşılaşılan güçlükler. Yüksek lisans tezi.İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Aile Eğitimi ve Danışmanlığı Anabilim Dalı.

Altınöz, Tosun, Ş. (2014).Kadına yönelik şiddet: Faillerin psikososyal özellikleri. Tıpta uzmanlık tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı.

Atkins, D. C., Baucom, D. H., & Jacobson, N. S. (2001). Understanding infidelity: correlates in national random sample.Journal of Family Psychology, 15 (4),735-749.

Atkins, D. C., Baucom, D. H., Yi, J., &Christensen, A. (2005). Infidelity ın couples seeking marital therapy. Journal of Family Psychology, 19(3), 470-473.

Bilecen, N.(2007).Yakın ilişkilerde stres ve stresle başa çıkma: Yatırım modeline göre bir inceleme. Yüksek lisans tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji(Sosyal Psikoloji) Anabilim Dalı.

Büyükşahin, A.(2006).Yakın ilişkilerde bağlanım: Yatırım modelinin bağlanma stilleri ve bazı ilişkisel değişkenler yönünden incelenmesi. Doktora tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji(Sosyal Psikoloji) Anabilim Dalı.

Campbell, A. M. (2009). How selected personality factors affect the relationships between marital satisfaction, sexual satisfaction, and ınfidelity. Doctoral’sThesis, Louisiana TechUniversity.

Canel, A,N.(2007).Ailede problem çözme, evlilik doyumu ve örnek bir grup çalışmasının sınanması. Doktora tezi. İstanbul:Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Rehberlik Ve Psikolojik Danışma Ana Bilim Dalı Eğitim Bilimleri Bilim Dalı.

Çelik, M.(2006). Evlilik doyum ölçeği geliştirme çalışması. Doktora tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.

Çitil, C. ve Durmuş, E.(2015). Kadınlar neden bağışlamaz? Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi,8(36),507-517.

Dursun, S. (2016). Evli Bireylerin Bağlanma Stillerine Göre Aldatma Eğilimlerinin ve Evlilik Doyumlarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı Klinik Psikoloji Bilim Dalı.

Doğan Akbalık, Ö.(2010).Evli bireylerde olumlu yanılsama: İlişki bağlanımı. Yüksek lisans tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji (Sosyal Psikoloji) Anabilim Dalı.

Göknar, Ö.(2011).Aşk ve evlilik. Ankara: Arkadaş Yayınevi.

Gürbüz, E. (2016). Evlilik içinde aldatılan bireylerin affetmelerini yordamada bağlanma stilleri ve psikolojik sağlamlığın rolü. Yüksek lisans tezi. İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi.

Gray, J. (2003). Erkekler marstan kadınlar venüsten. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.

Kaya, T.(2009) .İstanbul’da yaşayan boşanmış kadın ve erkeklerin boşanma deneyimleri. Yüksek lisans tezi. İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Antropoloji Anabilim Dalı.

Kankaya, D. (2015).Evli bireylerde aldatma eğilimi ve cinsel yaşamlar. Yüksek lisans tezi. İstanbul:Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı Klinik Psikoloji Bilim Dalı.

Kantarcı, D.(2009). Evli bireylerin bağlanma stillerine göre aldatma eğilimleri ve çatışma yöneyim biçimlerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı.

Kubat, D.E.(2012). Evli bireylerde aldatma eğilimi ve evlilik doyumu ilişkisinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi. İstanbul: Haliç üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı Uygulamalı Psikoloji Programı.

Özcan, S,G.(2014).Evli bireylerin cinsiyete göre aldatma eğilimleri, evlilik doyum düzeyleri ve cinsel doyum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi.İstanbul:Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Ana Bilim Dalı Uygulamalı Psikoloji Programı.

Özgün, S. (2010). The predictors of the traumatic effect of extramarital ınfidelity on married women: Coping strategies, resources, and forgiveness. Unpublished Master’sThesis, Middle East Technical University, Ankara.

Özuğurlu, K.(1985).Evlilik raporu.(1.Baskı). İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.

Polat, D.(2006). Evli bireylerin evlilik uyumları, aldatma eğilimleri ve çatışma eğilimleri arasındaki ilişkilerin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek lisans tezi.Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji (Sosyal Psikoloji)Anabilim Dalı.

Previti, D., &Amato, P. R. (2004). Is infidelitya cause or a consequence ofpoor marital quality? Journal of Socialand Personal Relationships, 21 (2), 217-230.

Shackelford, T. K., Buss, D. M., &Bennett, K., (2002). Forgivenessor breakup: Sex differences ın responses to a partner's infidelity. Cognition & Emotion. 16(2),299-307.

Sungur, M,Z.(2009).Sen, ben ve aramızdaki her şey. (12.Baskı). İstanbul:Goa Yayınları.

Taysi, E.(2007).Suça ilişkin kişilerarası motivasyonlar ölçeğini Türk kültürüne uyarlama çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, Cilt10,Sayı 20,s: 63-74.

Taysi, E.(2007).İkili ilişkilerde bağışlama: İlişki kalitesi ve yüklemelerin rolü. Doktora tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji(Sosyal Psikoloji) Anabilim Dalı.

Temel, Duman,E.(2013).Mediatıng role of marital satisfaction ın the types of ınfıdelity forgıveness, traıt posıtıve affect forgıveness and copıng forgıveness relatıonshıps ın marrıed men and women, Unpublished master thesis, Ankara: TheGraduate School of Social Sciences of Middle East Technical University.

Tezer, E.(1996). Evlilik ilişkisinden sağlanan doyum: Evlilik yaşamı ölçeği. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, Cilt 2,Sayı 7,s:1-7.

Timuçin, A.(2002).Aşkın Diyalektiği (2.Baskı). İstanbul: Bulut Yayınları.

Tortamış, M. (2014). Evli bireylerde romantik kıskançlık düzeyi ve aldatma eğiliminin şema terapi modeli çerçevesinde değerlendirilmesi. Yüksek lisans tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı Klinik Psikoloji Bilim Dalı.

Treas, J., & Giesen, D. (2000). Sexual infidelity among married and cohabiting americans. Journal of Marriage and Family, 62 (1), 48-60.

Weeks, G.T.&Keçe, C.(2017). Aldatma ve sadakatsizlik (1.Baskı). Ankara: Pusula Yayınevi.

Weeks, G.T.&Treat, S.R.(2012).Evlilik ve çift terapisi. ABD: Pusula Yayınevi.

Yerlikaya, Y,G.(2015). Evrimsel kıskançlıkta cinsiyet farkları: Cinsel yönelim, cinsiyet rolleri ve ilişki deneyimlerinin etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi.Doğuş Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı Klinik Psikoloji Bilim Dalı.

Yılmaz, S.(2016).Güvensiz bağlanma stiline sahip olan evli bireylerin aldatma ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi. İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Ana Bilim Dalı Klinik Psikoloji Bilim Dalı.

Downloads

Published

2018-10-19

How to Cite

Gündüz, B., & Çelik, Özlem. (2018). Marriage satisfaction and forgiveness in people who continue their marriage after infidelity: Aldatma sonrası evliliğini sürdüren kişilerde evlilik doyumu ve affetme. Journal of Human Sciences, 15(4), 1893–1913. Retrieved from https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/4716

Issue

Section

Guidance and Psychological Counselling