Recreation in different cultures: analysis of leisure time activities<p>Farklı kültürlerde rekreasyon: Serbest zaman aktivitelerinin incelenmesi

Authors

  • Gülsüm Baştuğ Muğla Sıtkı Koçman University
  • Ercan Zorba Muğla Sıtkı Koçman University
  • Mehdi Duyan Bitlis Eren University
  • Özlem Çakır

Keywords:

Recreation, Different Culture, Leisure Time Activities, Rekreasyon, Farklı Kültür, Serbest Zaman Aktiviteleri

Abstract

In the new world order, societies have begun to pursue a policy aimed at achieving individuals’ appreciating their leisure time, enjoying it, and succeeding in increasing business productivity. Individuals who use their leisure time effectively are regarded healthy emotionally, spiritually, mentally, socially, professionally and physically. It is aimed to examine recreation and leisure time activities in different cultures by considering the similarity or differences between the Turkish society and the leisure time activities of the societies living in different regions of the world. In this study, domestic and international recreation activities were examined and information was obtained by literature screening method. Countries where leisure time activities are studied in different cultures; Turkey, America, Germany, England, China, Australia. As a result, it is noteworthy that in Turkish, American and British society, the rate of watching television, which is regarded as passive recreation activity, is higher than other leisure time activities. In the German and Australian communities, outdoor recreational activities and sport recreational activities are more likely to participate while Chinese society has more participation in traditional sports and cultural activities.

Extended English abstract is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.

Özet

Yenidünya düzeninde toplumlar, serbest zamanlarını iyi değerlendiren, haz ve keyif alan, iş verimliliğini artırmayı başaran bireyler elde etmeyi hedefleyen bir politika izlemeye başlamışlardır. Serbest zamanlarını etkili ve verimli kullanan bireylerin duygusal, ruhsal, zihinsel, toplumsal, mesleki ve fiziksel olarak sağlıklı olma hali söz konusudur. Türk toplumu ve dünyanın farklı bölgelerinde yaşayan toplumların serbest zaman aktiviteleri arasında benzerlik veya farklılıklar olup olmadığı düşüncesinden yola çıkılarak,  farklı kültürlerde rekreasyon, serbest zaman aktivitelerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmada,  yurt içi ve yurtdışı rekreasyon çalışmaları incelenmiş ve literatür tarama yöntemi ile bilgiler elde edilmiştir. Farklı kültürlerde serbest zaman aktivitelerinin incelendiği ülkeler; Türkiye, Amerika, Almanya, İngiltere, Çin, Avustralya. 

Sonuç olarak, Türk, Amerikan ve İngiliz toplumunda, pasif rekreasyon faaliyeti olan televizyon seyretme oranının diğer serbest zaman aktivitelerine göre yüksek değerlerde olması dikkat çekicidir. Almanya ve Avustralya toplumunda açık hava rekreasyon faaliyetleri ile sportif rekreasyon aktivitelerine katılımın fazla olduğu, Çin toplumunda geleneksel sporlara ve kültürel faaliyetlere daha fazla katılım olduğu görülmektedir.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Gülsüm Baştuğ, Muğla Sıtkı Koçman University

Doç. Dr., Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Spor Bilimleri Fakultesi

Ercan Zorba, Muğla Sıtkı Koçman University

Yrd. Doç. Dr. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Spor Bilimleri Fakultesi

Mehdi Duyan, Bitlis Eren University

Öğr. Gör., Bitlis Eren Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu

Özlem Çakır

Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Spor Bilimleri Fakultesi

References

Akgül, B.M. (2011), Farklı kültürlerdeki bireylerin boş zaman aktivitelerine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi: Ankara-Londra örneği, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Alexandris, K., Carroll, B. (1997), “Demographic Differences in the Perception of Constraints on Recreational Sport Participation: Results From a Study in Greece”, Leisure Studies, 107-125.

Amestoy, V. C., Rosal, R., S., Toscano, E. V. (2008). The leisure experience. The Journal of Socio-Economics, 37, 64-78.

Amin, T. T., Suleman, W., Ali, A., Gamal, A., Al Wehedy, A. (2011). Pattern, prevalence, and perceived personal barriers toward physical activity among adult saudis in al-hassa, KSA, Journal of Physical Activity and Health, 8, 775-784.

Ardahan, F., Yerlisu Lapa, T.(2010). Üniversite öğrencilerinin serbest zaman tatmin düzeylerinin cinsiyete ve gelire göre incelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, Hacettepe Journal of Sport Sciences . 21 (4), 129–136.

Arslan, S. (2010). Yetişkin kent halkının belediyelerin serbest zaman eğitimi ile rekreasyon etkinliklerinin sunumuna ve yaşam kalitesine etkisine ilişkin görüşleri (Ankara Büyükşehir Belediyesi Örneği). Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Aslan, N. (2005). Üniversite Öğrencilerinin Boş zaman Değerlendirme Eğilimi, Öğretmen Yetiştiren Kurumlarda Karşılaştırmalı Bir Araştırma, İzmir: Ege Üniversitesi Yayınları

Australian Bureau of Statistics, Time Use on Recreation and Leisure Activities, 2006 http://www.abs.gov.au/ausstats/[email protected]/mf/4173.0 (11/05/2017).

Aydın, S., Atay, T. (2009). Halk Bilimi Toplumsal Uygulamalar Törenler Ve Ritüelleri Geçiş Törenleri, Türkiye Cumhuriyeti, Kültür ve Turizm Bakanlığı Türkiye Kültür Portalı Projesi, Ankara, 2-16.

Aytaç, Ö. (2006). Tüketimcilik ve metalaşma kıskacında boş zaman, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27-53.

Ayyıldız,T. (2015) Rekreatif dans faaliyetlerine katılan bireylerin serbest zaman tatmin düzeylerinin incelenmesi.Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Başaran, Z.(2016). Rekreasyon yönetimi. Gazi kitabevi, Ankara

Başarangil, İ. (2013). Rekreasyon ve animasyon yönetimi ders notu, çekim unsurları ile rekreatif alışveriş, tatmin ve yeniden satın alma arasındaki ilişki, Anadolu Üniversitesi, Doktora Tezi, Eskişehir.

Bonke, J, Dedding, M, Lausten, M.(2009). Time and money: A simultaneous analysis of men’s and women’s domain satisfactions. Journal of Happiness Studies, 10, 113–131.

Broughten, K., Beggs, A.(2006) Leisure satisfaction of older adults. Activities, Adaptation Aging, 31(1).

Brown, A., B., Frankel, B., G.(1993). Activity through years: leisure, leisure satisfaction, and life satisfaction. Sociology of Sport Journal,10,1-17.

Bull, C., Hoose, J., Weed, M. (2003). An Introduction to leisure studies. 1st edition. Essex: Pearson Education Limited.

Bureau of Labor Statistics, American Time Use Survey, www.bls.gov.tr (10.06.2015).

Can, S. (2010), Muğla Üniversitesi Eğitim Fakültesi İlköğretim Bölümü Öğrencileri Ailelerinin Boş Zaman Faaliyetlerine Katılım Biçimlerinin Belirlenmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(3), 861-870.

Cerin, E., Leslie,E., Sugiyama,T., Owen, N.(2010). Perceived Barriers to Leisure-Time Physical Activity in Adults: An Ecological Perspective, Journal of Physical Activity and Health,7, 451-459

Çin Kültür Merkezi.(t.y.). http://www.cinkultur.com/CınHakkında/CinSporu (27.10.2016).

Daminianidis, C., Kouthouris, C., Alexandris, K. (2007). Activities among students. The Case study of Schools of Livadiacity in Greece, Inquiries in Sport and Physical Education, 5(3), 379-385.

Demirel, M., Harmandar, D. ( 2009), Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyonel Etkinliklere Katılımlarında Engel Oluşturabilecek Faktörlerin belirlenmesi, Uluslararasıİnsan Bilimleri Dergisi: 6.

Drakou, A., Tzetzis,G., Mamantzi, K. (2006). Leisure Constraints Experienced By University Students in Greece, United States Sports Academy The Sport Journal, 1543-1518.

Ekmekçi, R.(2010). Avustralya spor yönetim sisteminin incelenmesi, Journal of New World Sciences Academy, 5, 3.

Emir, E. (2012). Rekreatif etkinliklere katılımın önündeki engellerin belirlenmesi: üniversite öğrencileri örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.

Ergül, O.K. (2008). Üniversite Gençliğinin Sportif Rekreasyon Etkinliklerine Yönelik İlgileri ve Katılma Düzeylerinin Belirlenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.

Ergüven, M. (2012). İş ve Boş Zaman Arasındaki İlişki ve Boş Zaman Faaliyetlerinin “Wellness” Hizmetlerine Yansıması. 1. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi, Kemer Antalya 12‐15 Nisan, 248‐257.

Fasting, K., Pfister, G. (1999). Opportunities and Barries for Women in Sports (Turkey). Las Vegas: Women of Diversity.

Fox, K., Rickards, L.(2002). Sport and Leisure. Results from the sport and leisure module of the 2002 general household survey. Norwich: National Statistics Publications.

Gediz, S. (2012). Kamu hizmeti olarak rekreasyon etkinlikleri kapsamında “Gençlik hizmetleri ve spor il müdürlükleri batı akdeniz bölgesi gençlik merkezleri analizi”. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya, 5-78.

Güngörmüş, H.A., Tolukan, E., Sarol, H., Yaşar, B. (2015). Identification of constraints of adults who receive sports services from fitness centers on the participation to recreational activities, ERPA International Congresses on Education, 4-7 June 2015, Book of Proceedings, Athens/Greece, 164-168.

Gürbüz, B., Yenel, F. , Akgül M.B., Karaküçük, S. (2010). Measuring Constraints to Leisure Activities: Demographic Differences, Ovidius University Annals, Series Physical Education And Sport / Science, Movement And Health,10 (2).

Hall, C.M., Page, S. (2006). The geography of tourism and recreation, New York: Routledge.

Hazar, A. (2009). Rekreasyon ve animasyon, Detay Yayıncılık, Ankara

Hekim, M. (2015). Türkiye’de yetişkin bireylerin rekreatif tercihlerinin değerlendirilmesi: Bir literatür taraması, 3. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi, Eskişehir, 5‐7 Kasım, 563-567.

Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon boş zamanları değerlendirme, Ankara: Bağırgan Yayımevi.

Karaküçük, S., Yenel, F., Gürbüz, B., Özdemir, S., Demirel, M., Sarol, H., Karaküçük, B. M. (2008). Türk toplumunun boş zaman davranış profilleri ve rekreasyonel etkinliklere katılımdaki engeller: Ankara ili örneği, Gazi Üniversitesi, Ankara.

Karaküçük, S., Akgül, B.M., Karaman, M., Ayyıldız, T. (2016). Rekreasyon Bilimi: Türkiye’de rekreasyonel durum, Gazi kitapevi, Ankara.

Kaya, S., Gürbüz, B. (2015). An Examination of University Students’ Attitudes Towards Leisure Activities, Pamukkale Journal of Sport Sciences, 6 (3),46-59.

Kelly, J. R. (1982). Leisure. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.

Kelly, J. R. (1983). Leisure identities and interactions. London: Allen & Unwin.

Kılbaş, Ş. (2010). Rekreasyon ve boş zaman değerlendirme (4. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.

Kızanlıklı, M.M. (2014). Türkiye’deki yükseköğretim kurumlarında rekreasyon eğitiminin yapısı, International Journal of Science Culture and Sport, SI (1), 46-60.

Koca, C. (2006). Beden eğitimi ve spor alanında toplumsal cinsiyet ilişkileri. Spor Bilimleri Dergisi, s. 84.

Kraus, R.G. (2001). Recreation and leisure in modern society 6th edition. Sudburry (MA): Jones & Bartlett.

Kurar,İ.,Baltacı,F.(2014). Halkın boş zaman değerlendirme alışkanlıkları: Alanya Örneği, International Journal of Science Culture and Sport, SI(2), 39-52

Lawrence, L. (2003). These are the voyages: Interaction in real and virual space environments in leisure, Leisure Studies, 22, 301- 315.

Liang, J., Yamashita, T., Brown, J. S. (2013). Leisure satisfaction and quality of life in China, Japan and South Korea: A comparative study using AsiaBarometer 2006. J Happiness Stud., 14: 753 – 769.

Lu, L., Hu, C.H. (2005). Personality, Leisure Experiences and Happiness, Journal of Happiness Studies, 6, 325–342.

Masmanidis, T. (2009), “Perceived Contraints of Greek University Students’ Participation İn Campus Recreational Sport Programs”, Recreational Sports Journal, 33, 150-156.

McLean, D., D., Hurd, A., R., Rogers, N., B. (2008). Kraus’ recreation and leisure in modern society. Sudbury: Jones And Barlett Publishers, 40.

Miser, R., Arslan, S. (2015). Halk eğitim merkezlerinin rekreatif kullanımı, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi,1,38.

Nyaupane, G.P., Andereck, K.L. (2008). Understanding travel constraints: application and extension of a leaisure constraints model. Journal of Travel Research, 46, 433–439.

Okuyucu, C., Ramazanoğlu, F., Tel, M. (2006).Teknolojik Gelişim İle Serbest Zaman Faaliyetleri İlişkisi,Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi, 3, 58-60.

Özşaker, M. (2012). An evaluation on non participation of the youth in leisure time activities. Selcuk Unıversity, Journal of Physical Education and Sport Science, 14 (1), 126-131.

Padilla-Walker, L. M., Nelson L. J., Carroll, J.S, Jensen A.C. (2010). More than a just a game: Video game and internet use during emerging adulthood, Journal of Youth Adolescence, 39, 103-113.

Palen, L.A., Megan, E.P., Gleeson, S.L., Caldwell, L.L., Edward, A. (2010), “Leisure Constraints For Adolescents in Cape Town, South Africa: A Qualitative Study”, Leisure Sciences, 32, 434-452.

Paul, E. (2014). Why germans work fewer hours but produce more: A study ın culture. http://science.knote.com/2014/11/10/why-germans-work-fewer-hours-but-produce-more-a-study-in-culture/

Shah, P.M., Yusof, A. (2007), “ Sport Participation Constraints of Malaysian University Students”, The International Journal of the Humanities,5(3).

Seddon, C. (2011). Lifestyles and social participation. London, England.

Sivrikaya, Ö., Doğu, G. (2011). Düzce belediyesinin spor hizmetleri için örnek bir yönetim modeli, Pamukkale Journal of SportSciences, 2, 3,52-74.

Statista.(t.y.). https://de.statista.com/ (22.12.2016)

Stebbins, R.A. (2010). Flow in serious leisure: Nature and prevalence, Leisure Reflection, 25,21-23.

T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) Altınci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1990- 1994) erişim tarihi: 08.05.2016.

T.C. Başbakanlık Türkiye İstatistik Kurumu. Haber Bülteni. Sayı:119.25 Temmuz 2007.

Tekin, A.(2009).Rekreasyon, Ata Ofset Maatbacılık.Ankara.

Temir, Ö., Gürbüz, B. (2012), Rekreasyonel Aktivitelere Katılımın Önündeki Engellerin İncelenmesi, 1. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi, Antalya.

The National survey of culture, leisure and sport, department for culture, media and sport, www.gov.uk/government/organisations/department-for-culture-media (12.06.2016).

Türkiye İstatistik Kurumu.(2009).Yıllara göre federasyonlara bağlı lisanslı sporcu sayıları. http://www.tuik.gov.tr/VeriBilgi. (16.11. 2016)

Türkiye Kültür ve Turizm Bakanlığı. (2015). Unesco insanlığın somut olmayan kültürel mirasının temsili listesi. http://aregem.kulturturizm.gov.tr. (20.10.2016)

Tütüncü, Ö., Aydın, İ.,Küçükusta, D., Avcı, N., Taş, İ., (2011). Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyon Faaliyetlerine Katılımını Etkileyen Unsurların Analizi, Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 22 (2), 69–83.

Vong Tze N. (2005). Leisure satisfaction and quality of life in Macao, China. Leisure Studies, 24 (2), 195-207.

Yaprak, P., Amman, M. T. (2009). Sporda kadınlar ve sorunları. Türkiye Kick Boks Federasyonu Spor Bilimleri Dergisi , s.: 39-49.

Yerlisu, L. T., Ardahan, F. (2009). Akdeniz üniversitesi öğrencilerinin serbest zaman etkinliklerine katılım nedenleri ve değerlendirme biçimleri. Spor Bilimleri Dergisi, 20 (4), 132-144.

Yin, X. (2005). New trends of leisure consumption in china. Journal of Family and Economic Issues, 26, 1, (Spring).

Zorba, E. (1999). Herkes için spor ve fiziksel uygunluk, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Yayınları, 149.

Zorba, E. (2004), Muğla Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Rekreasyon Bölümü “II. Çalışma Grubu Toplantısı Raporu”, Muğla.

Zorba, E., İkizler, H.C, Tekin, A., Miçoğullar, O., Zorba, E. (2005). Herkes için spor, Morpa Kültür Yayınları, Ankara.

Zorba, E. (2008). Türkiye’de rekreasyona bakış açısı ve gelişimi, Gazi Haber Dergisi, 52-55.

Zorba, E. (2011).Yaşam boyu spor, Bedray Basın Yayıncılık, İstanbul, 3.

Downloads

Published

2017-12-01

How to Cite

Baştuğ, G., Zorba, E., Duyan, M., & Çakır, Özlem. (2017). Recreation in different cultures: analysis of leisure time activities&lt;p&gt;Farklı kültürlerde rekreasyon: Serbest zaman aktivitelerinin incelenmesi. Journal of Human Sciences, 14(4), 3895–3904. Retrieved from https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/4612

Issue

Section

Physical Education and Sport Sciences