Thornthwaite climate classification of Turkey<p>Türkiye Thornthwaite iklim sınıflandırması

Authors

  • Erkan Yılmaz Ankara University
  • İhsan Çiçek Ankara University

Keywords:

Climate of Turkey, Thornthwaite climate classification, climate diversity, detailed climate map, climate regions of Turkey, Türkiye iklimi, Thornthwaite iklim sınıflandırması, iklim çeşitliliği, ayrıntılı iklim haritası, Türkiye iklim bölgeleri

Abstract

It is possible to see different climatic types together in Turkey having very different habitats, ecosystems and environmental media by the mathematical and special position where it is located in. The creation of large-scale weather maps and databases to reflect this diversity is necessary for the clarification of the elements that are affected by this diversity. This diversity could not be reflected sufficiently due to the reason that the weather maps which have been created so far today are not large-scale. In this study, it is aimed to create a map and a database concerning Turkey, which is detailed, in which the topographical effects are reflected, which shows the ecosystem differences and which is digitally accessible. For this purpose, the Thornthwaite climate classification in which the sub-climatic types can be digitally separated was preferred. First of all, the monthly average precipitation and temperature data were arranged at 805.000 points of Turkey and then this data was analyzed according to the Thornthwaite climate classification method. The results obtained were submitted as grid data at the resolution of 1 km in 4 different categories and an integrated climate class map by the combination of them. According to the results of the analysis, it was determined that there are 8 different precipitation effectiveness index classes, 8 different temperature effect index classes, 6 different drought and moistness index classes and 8 different potential evaporation index classes in Turkey. It was seen that the number of the integrated index classes created by the combination of them is 233. Accordingly, it is possible to say that there are 233 different environmental conditions in Turkey.

 

Özet

Bulunduğu matematiksel ve özel konum itibariyle çok farklı habitat, ekosistem ve çevresel ortam barındıran Türkiye’de farklı iklim tiplerini bir arada görmek mümkündür. Bu çeşitliliği yansıtacak büyük ölçekli iklim haritalarının ve veri tabanlarının oluşturulması, bu çeşitlilikten etkilenen ögelerin açıklanması için gereklidir. Günümüze kadar yapılan iklim haritalarının büyük ölçekli olmamaları nedeniyle bu çeşitlilik yeteri kadar yansıtılamamıştır. Bu çalışmada, Türkiye’ye ait ayrıntılı, topografik etkilerin yansıtıldığı, ekosistem farklılıklarını gösteren ve sayısal olarak ulaşılabilecek bir harita, veri tabanını üretmek amaçlanmıştır. Bu amaçla, alt iklim tiplerinin sayısal olarak ayrılabildiği Thornthwaite iklim sınıflandırması tercih edilmiştir. Önce, Türkiye’de 805.000 noktasında aylık ortalama yağış ve sıcaklık verileri düzenlenmiş, ardından bu veriler Thornthwaite iklim sınıflandırma yöntemine göre analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlar 4 farklı kategoride 1 km çözünürlükte grid verisi olarak sunulmuş ve bunların birleştirilmesi ile tümleşik iklim sınıfı haritası oluşturulmuştur. Analiz sonuçlarına göre Türkiye’de 8 farklı yağış etkinlik indisi, 8 farklı sıcaklık tesiri indisi, 6 farklı kuraklık ve nemlilik indisi ve 8 farklı potansiyel buharlaşma indis sınıfının olduğu belirlenmiştir. Bunların birleştirilmesi ile oluşturulan tümleşik indis sınıflarının ise 233 olduğu görülmüştür. Buna bağlı olarak Türkiye’de 233 farklı çevresel koşul olduğunu söylemek mümkündür.


Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Erkan Yılmaz, Ankara University

Asst. Prof. Dr., Ankara University, Faculty of Languages History and Geography, Department of Geography

İhsan Çiçek, Ankara University

Prof. Dr., Ankara University, Faculty of Languages History and Geography, Department of Geography

References

Akbaş, A. (2014). Türkiye Üzerindeki Önemli Kurak Yıllar. Coğrafi Bilimler Dergisi, 12(2), 101-118.

Akman, Y. (1990). İklim ve Biyoiklim. Ankara: Palme Yayın Dağıtım.

Ardel, A., Kunter, A., & Dönmez, Y. (1969). Klimatoloji tatbikatı: Taș Matbaası.

Atalay, İ. (2010). Uygulamalı Klimatoloji. İzmir: META Basım Matbaacılık Hizmetleri.

Birsoy, Y., & Ölgen, K. (1992). Thomthwaite Yöntemi İle Su Bilançosunun ve İklim tipinin Belirlenmesinde Bilgisayar Kullanımı. Ege Coğ. Der., 6, 153-178

Çiçek, İ. (1995). Türkiye'de Kurak Dönemin Yayılışı ve Süresi (Thomthwaite Metoduna Göre). Türkiye Coğrafyası Ar. ve Uy. Mer. Der., 4, 77-102.

Çiçek, İ. (1996). Thorthwaite Metoduna Göre Türkiye’de İklim Tipleri. Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi, Coğrafya Araştırmaları Dergisi, 12, 33-71.

Çiçek, İ. (2000). Türkiye’de Termik Dönemlerin Yayılışı ve Süreleri. Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 40(1-2), 189-212.

Çiçek, İ. (2001). Türkiye’de Günlük Yağış Şiddetleri ve Frekansları. Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, 8, 27-48.

Çiçek, İ., & Ataol, M. (2009). Türkiye’nin Su Potansiyelinin Belirlenmesinde Yeni Bir Yaklaşım. Coğrafi Bilimler Dergisi, 7(1), 51-64.

Darkot, B. (1943a). Türkiye'de Sıcaklık Derecelerinin Dağılışı. Türk Coğrafya Dergisi, 1, 23-35.

Darkot, B. (1943b). Türkiye'de Yağışların Dağılışı. Türk Coğrafya Dergisi, 2, 137-159.

De Martonne, E. (1942). Nouvelle carte mondial de l'indice d'aridité. Annales de Géographie, 241-250.

Demirsoy, A. (2002). Genel Zoocoğrafya ve Türkiye Zoocoğrafyası. Ankara: Meteksan A.Ş.

Elibüyük, M., & Yılmaz, E. (2012 ). Türkiye’de Sıcaklık Mevsimlerinin Ana Morfolojik Ünitelere Göre Değişimi 1: Ovalar ve Havzalar. Coğrafi Bilimler Dergisi, 10(2), 165-193.

Emberger, L. (1955). Une classification biogéographique des climats. Rev. Trav. Lab. Bot. Fac. Sci. Montpellier, 7, 3-43.

Erinç, S. (1949). The Climates of Turkey According to Thornthwaite's Classifications. Annals of the Association of American Geographers, 39(1), 26-46.

Erinç, S. (1951). Türkiye'de Kontinentalitenin Tesirleri. İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, 1 (2), 6-68.

Erinç, S. (1957). Tatbiki Klimatoloji ve Türkiye'nin İklim Şartları. İstanbul: İTÜ Hidroloji Enst. Yay. S:2

Erinç, S. (1965). Yağış Müessiriyeti Üzerine Bir Deneme ve Yeni Bir İndis. İstanbul: İ.Ü. Coğ. Enst. Yay. N: 41.

Ertürk, A. K., & Bayar, F. A. (1984). Türkiye'nin İklim Tasnifi - Erinç Kuraklık İndisine Göre. Ankara: DMİGM.

Feddema, J. J. (2005). A Revised Thornthwaite-Type Global Climate Classification. Physical Geography, 26(6), 442-466. doi:10.2747/0272-3646.26.6.442

Hijmans, R. J., Cameron, S. E., Parra, J. L., Jones, P. G., & Jarvis, A. (2005). Very high resolution interpolated climate surfaces for global land areas. International Journal of Climatology, 25(15), 1965-1978. doi:10.1002/joc.1276

Karabulut, M. (2006). NOAA AVHRR Verilerini Kullanarak Türkiye'de Bitki Örtüsünün İzlenmesi ve İncelenmesi. Coğrafi Bilimler Dergisi, 4(1), 29-42.

Köppen, W. (1918). Klassifikation der Klimate nach Temperatur, Niederschlag und Jahresablauf (Classification of climates according to temperature, precipitation and seasonal cycle). Petermanns Geogr. Mitt, 64, 193-203.

Köppen, W., & Geiger, R. (1954). Klima der Erde (Climate of the earth) Wall Map. Gotha: Klett-Perthes.

MGM. (2015). İklim Sınıflandırmaları. Meteoroloji Genel Müdürlüğü, Klimatoloji Şube Müdürlüğü, http://www.mgm.gov.tr/FILES/iklim/iklim_siniflandirmalari.pdf.

Nişancı, A. (1975). Sıcaklık Dağılışları ve Hava Durumlarına Bağlılıkları İçinde Türkiye'nin Yağış Şartlarının İncelenmesi (Vol. 73). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları.

NOAA. (2015). PSD Gridded Climate Datasets. http://www.esrl.noaa.gov/psd/data/gridded/tables/monthly.html.

OGM. (2013). Orman Atlası. Ankara: Orman Genel Müdürlüğü, Bilgi Sistemleri Dairesi Başkanlığı,Coğrafi Bilgi Sistemleri Şube Müdürlüğü’.

Sezer, L. İ. (1990). Türkiye'de Ortalama Yıllık Sıcaklık Farkının Dağılışı ve Kontinentalite Derecesi Üzerine Yeni Bir Formül. Ege Coğrafya Dergisi, 5(110-159).

Strahler, A. N. (1970). Principles of Physical Geology. New York: John&Wiley Sons.

Temuçin, E. (1990). Aylık Değişme Oranlarına Göre Türkiye'de Yağış Rejim Tipleri. Ege Coğrafya Dergisi, 5, 160-183.

Thornthwaite, C. W. (1948). An Approach toward a Rational Classification of Climate. Geographical Review, 38(1), 55-94.

Trewartha, G. T. (1968). An introduction to climate. New York: McGraw-Hill.

Tümertekin, E. (1955). Türkiye'de Kuraklık Süresinin Coğrafi Dağılışı. Türk Coğrafya Dergisi, 12 (15-16), 145-150.

Tümertekin, E., & Contürk, H. (1960). Türkiye'de Yıllık Yağışlar. Türk Coğrafya Dergisi, 16 (20)(51-64).

Türkeş, M. (1990). Türkiye'de Kurak Bölgeler ve Önemli Kurak Yıllar. (PhD), İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

Downloads

Published

2016-10-11

How to Cite

Yılmaz, E., & Çiçek, İhsan. (2016). Thornthwaite climate classification of Turkey&lt;p&gt;Türkiye Thornthwaite iklim sınıflandırması. Journal of Human Sciences, 13(3), 3973–3994. Retrieved from https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/3994

Issue

Section

Geography