The death game against power: Suicide attack<p>İktidara karşı bir ölüm oyunu: Feda eylemleri

Abstract

Concepts of life, death and power have been closely linked together with strong ties for centuries. While some people die for the survival of the ruling power, others die for turning the ruling power upside down, which means obtaining the power for the winners. The line between life and death is very thin for the ones who have the ruling power and others who are against it. People who look like dancing on this thin line take the side of death smiling and give the ruling power a hard time. In this sense, suicide bombings are death games that are played with the ruling power. Suicide bombings are a type of attack which targets the ruling power directly and are based on death.  They are one of the bloodiest points which show the fatal distinction between power and rebellion. No matter how suicide bombings are evaluated, they are the most powerful slaps thrown to the enemy that appears mighty and invincible.

Historically, Marxism has always been opposed to terrorist methods. The 1905 Russian Revolution, with the entry onto the scene of the masses, particularly the working class, pushed these methods into the background. But the revolution’s defeat in 1907 once more saw the rise of terrorist methods. Now in Asia an insignificant number of suicide operations are carried out by Marxist groups.

Özet

Ölüm, yaşam, ve iktidar kavramları asırlardır birbirlerine kopmaz bağlarla bağlıdır. İktidarın yaşaması için birilerinin ölmesi gerekirken, iktidarın devrilmesi için yine birilerinin ölmesi diğerlerinin kazananların iktidarı ele geçirmesi gerekmektedir. İktidar ve iktidara direnenler açısından ölüm ve yaşam arasındaki çizgi çok incedir. Bu ince çizgi üzerinde dansedercesine ölüm tarafına gülerek gidenler ise iktidarlara zor anlar yaşatmaktadır. Feda eylemleri bu anlamda iktidarla oynanan bir ölüm oyunudur. İktidarı doğrudan hedef alan ve ölüm üzerine kurulu olan feda eylemleri de iktidara karşı yapılan bir saldırı türüdür. İktidar ve isyan arasındaki ölümcül ayrımın en kanlı noktalarından biridir. Feda eylemleri nasıl değerlendirilirse değerlendirilsin bu anlamda güçlü ve yenilmez gözüken düşmana karşı atılmış en güçlü tokattır.

Tarihsel olarak, Marksizm her zaman terör yöntemlerine karşı olmuştur.1905 Rus Devriminde kitleler, özellikle işçi sınıfının sahneye girişi ile bu yöntemleri bir kenara itti. Fakat 1907'de devrimin yenilgisiyle bir kez daha terör yöntemlerine başvurulmaya başlandı. Şimdi Asya'da feda eylemlerinin önemsiz bir bölümü Marksist gruplar tarafından yapılmaktadır.