Development of Entrepreneurship Scale Towards Student Teachers: A validity and reliability study<p>Öğretmen Adaylarına Yönelik Girişimcilik Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması

Authors

  • İsa Deveci Turku University
  • Salih Çepni Uludag University

Keywords:

Entrepreneurship, Science Education, Scale, Student Teachers, Girişimcilik, Fen eğitimi, Ölçek, Öğretmen Adayları

Abstract

In recent years, the development of entrepreneurial characteristics of students has come to the fore at all educational levels. This situation began to reflect on the curriculum. Thus, to the extent that teachers have entrepreneurial characteristics may be important. Especially ıt can be said that science teachers who will conduct the science curriculum which is a combination of different disciplines, to what extent they must have these features. It is a matter to be examined. For this concrete measurement tools are needed. The aim of this study was to develop "Entrepreneurship Scale Toward Student Teachers". This process was firstly created to item pool. Content validity of items has been achieved by resorting to expert opinions. Application was carried out in 2013-2014 academic year. Sample consists of 730 science student teachers. To form the factor structure of the scale consists of five subscales was used the exploratory and confirmatory factor analysis. Analysis showed that factor loads is found that values between .51 and 79, item-total-correlations is found that values between .35 and .68. the smallest eigenvalues has been found 3.0 and the smallest Variance ratios has been found % 41. And then five factor of the scale was confirmed by CFA. As a result of DFA was verified by considering Chi-square, RMSEA, CFI, NNFI, RMR, NFI, AGFI, GFI and SRMR fit index. the smallest Cronbach's alpha reliability coefficient is .77 and for test-retest reliability, the lowest correlation coefficient was found to be .66.

 

Özet

Bu araştırmanın amacı “Öğretmen Adaylarına Yönelik Girişimcilik Ölçeği (ÖAYGÖ)”ni geliştirmektir. Bu süreçte ilk olarak madde havuzu oluşturulmuştur. Uzman görüşlerine sunulan maddelerin kapsam geçerliği sağlandıktan sonra ön çalışma ile olası hatalar ve eksiklikler giderilmeye çalışılmıştır. Asıl uygulama, 2013-2014 eğitim öğretim yılında ölçüt örnekleme yöntemiyle ile seçilen beş üniversitenin fen bilgisi öğretmenliği programında öğrenim gören 730 öğretmen adayı ile yürütülmüştür. Beş alt ölçekten oluşan ölçeğin faktör yapısını oluşturmak için açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizinden (DFA) yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda; alt ölçeklere ilişkin faktör yük değerleri .51 ve .79, madde toplam korelasyonları .35 ve .68 aralığında değişmektedir. Alt ölçeklere ilişkin en küçük öz değer 3.00 olarak ve en küçük varyans oranı ise % 41 olarak bulunmuştur. Beş faktörlü yapı, DFA sonucunda Ki-kare, RMSEA, CFI, NNFI, RMR, NFI, AGFI, GFI ve SRMR uyum indeksleri dikkate alınarak doğrulanmıştır. Araştırmanın güvenirliği Cronbach Alpha ve test-tekrar test tekniği ile sağlanmış olup, analizler sonucunda; en düşük Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı .77, test-tekrar test tekniği için ise en düşük korelasyon katsayısı .66 olarak bulunmuştur. Bu sonuçlara bağlı olarak risk alma, yenilikçi olma, kendine güven, fırsatları görme ve duygusal zeka alt ölçeklerinden oluşan ÖAYGÖ’nün geçerli ve güvenilir olduğu söylenebilir. Geliştirilen bu ölçek ile öğretmen adaylarının girişimcilik özellikleri incelenerek, bu özelliklerin geliştirilmesi için eylem planları hazırlanabilir.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

İsa Deveci, Turku University

Faculty of Education, Teacher Trainig School

Salih Çepni, Uludag University

Faculty of Education, Science Teacher Education

References

Akın, A. (2010). İnsan sermayesi kaynakları açısından girişimci özellikleri (anadolu girişimcileri üzerine bir araştırma. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26, 8-22.

Alpar, R. (2012). Spor, Sağlık ve Eğitim Bilimlerinden Örneklerle Uygulamalı İstatistik ve Geçerlik-Güvenirlik, SPSS’de Çözümleme Adımlarıyla Birlikte (İkinci Baskı Ankara: Detay Yayıncılık.

Arslan, R., Mazan, İ., & Aydın, E. (2013). Yönetimde Değişen Duygu Zekâ İlişkisi Ve Yöneticilerin Duygusal Zekâ Düzeylerine İlişkin Bir Araştırma. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 6(3), 99-116. DOI: 10.12780/UUSBD194

Avşar, M. (2007). Yüksek Öğretimde Öğrencilerin Girişimcilik Eğilimlerinin Araştırılması, Çukurova Üniversitesinde Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çukurova Üniversitesi, Adana.

Bakan, İ. Eyitmiş, A. M. Büyükbeşe, T., & Erşahan, B. (2012). Kahramanmaraş’ta Girişimcilik ve Yenilikçilik: Profesyonel Meslek Gruplarında Bir Alan Çalışması. 2. Bölgesel Sorunlar Ve Türkiye Sempozyumu, 1-2 Ekim 2012. Kahramanmaraş.

Başar, M. (2004). Girişimcilik ve Girişimcinin Özellikleri. Yavuz Odabaşı (ed.) Girişimcilik, Eskişehir, Açık Öğretim Fakültesi Yayını No:824.

Beca, J. (2007). The need for improvement in innovativeness development and entrepreneurship training in high school and university sciencee ducation. T-Space at TheUniversity of Toronto Libraries, University of Toronto Mississauga. Erişim Tarihi: 08.04.2013; URL:http://hdl.handle.net/1807/10112.

Birdthistle, N., Hynes, B., & Fleming, P. (2007). Enterprise education programmes in secondary schools in Ireland: a multi-stakeholder perspective. Education Training, 49(4), 265-76. DOI: 10.1108/00400910710754426

Bolaji, O. A. (2012). Intergrating enterpreneurship education into science education: science teachers perspectives. Journal of Science, Technology, Mathematics and Education (JOSTMED), 8(3), 181-187.

Bozkurt, Ö. (2007). Girişimcilik eğiliminde kişilik özelliklerinin önemi. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 1(2), 93–111.

Bryman, A., & Cramer, D. (2001). Quantitative Data Analysis With SPSS Release 10 For Windows, Routledge is an imprint of the Taylor & Francis Group, USA and Canada.

Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal Bilimler İçin Veri Analiz El Kitabı (10. Baskı), Ankara: PegemA Yayıncılık.

Byrne, B. M. (1998). Structural equation modeling with LISREL, PRELIS and SIMPLIS: Basic concepts, applications, and programmings, (Second Edition) London: Lawrence Erlbaum Assocatiates, Publishers.

Corbett, A. C., & Hmieleski, K. M. (2005). How Corporate Entrepreneurs Think: Cognition, Context, and Entrepreneurial Scripts. Academy of Management Best Conference Paper, D1-D7.

Daft, R. L. (2005). The Leadership Experience (Third Edition), Canada: Thomson South Western College Publishing.

Deakins, D., Glancey, K., Menter, I., & Wyper, J. (2005). Enterprise education: the role of the head teacher. International Entrepreneurship and Management Journal, 1(2), 241-63. DOI: 10.1007/s11365-005-1131-9

Deniz, M. E., Traş, Z., & Aydoğan, D. (2009). Akademik erteleme ve denetim odağının duygusal zekâ açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(2), 607-632.

Doğan, S., & Demiral, Ö. (2007). Kurumların başarısında duygusal zekânın rolü ve önemi. Yönetim ve Ekonomi, 14(1). 209-230.

Dolgun, U. (2003). Girişimcilik, Alfa Basım Dağıtım, İstanbul.

European Commission, (2011). Entrepreneurship Education: Enabling Teachers as a Critical Success Factor “A report on Teacher Education and Training to prepare teachers for the challenge of entrepreneurship education.” Final Report, Entrepreneurship Unit Bruxelles.

European Commission, (2012). Effects And İmpact Of Entrepreneurship Programmes İn Higher Education. Entrepreneurship Unit. Directorate-General for Enterprise and Industry B-1049 Brussels, March 2012.

European Commission, (2013). Entrepreneurship Education: A Guide for Educators. June 2013. Entrepreneurship and Social Economy Unit. European Union, 2013, Bruxelles.

Bulunuz, N. & Ergül, R. (2001). Öğretmen adaylarının fen öğretiminde matematik bilgiyi ve laboratuvar ölçüm araçlarını kullanmalarında kendilerine olan güvenlerini belirleme üzerine bir inceleme. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1), 65-71.

Field, A. (2005). Discovering statistics using SPSS (2nd ed.). Sage Yayınları, London.

Goleman, D. (2000). İşbaşında Duygusal Zeka. Varlık Yayınları, İstanbul.

Goleman, D. (2011). Duygusal Zeka Neden IQ’dan Daha Önemlidir? 34. Basım. Varlık Yayınları, İstanbul.

Hannon, P.D. (2006). Teaching pigeons to dance: sense and meaning in entrepreneurship education. Education and Training, 48(5), 296–308. DOI: 10.1108/00400910610677018

Hassan, R. A., & Wafa, S. A. (2012). Predictors towards entrepreneurial intention: a Malaysian case study. Asian Journal of Business and Management Sciences, 1(11), 1-10.

Hewison, A., & Badger, F. (2006). Taking the initiative: nurse intrapreneurs in the NHS. Nursing Management-UK, 13(3), 14-19.

Hisrich, R. D., Michael P., & Dean A. S. (2005). Entrepreneurship (sixth Edition), New York: McGraw-Hill.

Hitt, M. A., Black, S., & Porter, L. W. (2005). Management (International Edition), New Jersey, Pearson Prentice-Hall.

Hoe, S.L. (2008). Issues and procedures in adopting structural equation modeling technique. Journal of Applied Quantitative Methods, 3(1), 76-83.

Hooper, D. Coughlan, J., & Mullen, M. (2008). Structural equation modelling: Guidelines for determining model fit. Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53-60.

Hoyle, R.H. (1995). Structural Equation Modeling: Concepts, Issues, and Applications. Thousand Oaks,CA: Sage Publication.

Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6 (1), 1-55. DOI: 10.1080/10705519909540118

İşcan, Ö.F., & Kaygın, E. (2011). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 15(2), 443-462.

Kaptan, F., & Korkmaz, H. (2002). Probleme dayalı öğrenme yaklaşımının hizmet öncesi fen öğretmenlerinin problem çözme becerileri ve öz yeterlik inanç düzeylerine etkisi, V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. 16-18 Eylül, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.

Koh, H.C. (1996). Testing hypotheses of entrepreneurial characteristics: a study of Hong Kong MBA Students. Journal of Managerial Psychology, 11(3). 12-25.

Konaklı, T., & Göğüş, N. (2013). Aday öğretmenlerin sosyal girişimcilik özellikleri ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. GEFAD, 33(2), 373-391.

Kružić, D., & Pavić, I. (2010). Students’ entrepreneurial characteristics: empirical evidence from Croatia. The Business Review, 14(2), 216-221.

Macko, A., & Tyszka, T. (2009). Entrepreneurship and risk taking. Applied Psychology, 58(3), 469-487. DOİ: 10.1111/j.1464-0597.2009.00402.x

Mair, J., & Marti, I. (2006). Social entrepreneurship research: a source of explanation, prediction, and delight. Journal of World Business, 41 (4), 36-44. DOI: 10.1016/j.jwb.2005.09.002

McDaniel, A. B. (2002). Entrepreneurship and Innovation: An Economic Approach, M. E. Sharpe, USA.

Napier, A.H., Rivers, O.N., Wagner, S.W., & Napier, J.B. (2006). Creating a Wining E Business. 2nd ed., U.S: Thomson Course Technology.

MEB, (2013). İlköğretim Kurumları (İlkokullar ve Ortaokullar) Fen Bilimleri Dersi (3, 4, 5, 6, 7 Ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı, Ankara.

Neuman, L.W. (2007). Toplumsal araştırma yöntemleri: Nitel ve nicel yaklaşımlar (Çev: S. Özge). İstanbul Yayın Odası.

Okay. Ş., & Karahan, M. (2010). Küçük ölçekli işletmelerin girişimcilik özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir alan araştırması: Denizli İli örneği. Türkiye Sosyal Araştırmalar dergisi, 14(1), 292–304.

Özdamar, K. (2011). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri

Analizi 1 (8. Baskı), Eskişehir: Kaan Kitapevi.

Özkul, G., & Dulupçu M. A. (2007). Kişisel gelişimin girişimci tipleri üzerine etkisi: Antalya – Isparta illerinde bir inceleme. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 2(2): 67–92.

Pallant, J. (2007). Survival Manual, A Step by Step Guide to Data Analysis using SPSS for Windows (Third Edition), New York: Open University Press.

Patton, M.Q. (2002) Qualitative Research And Evaluation Methods (Third Edition), Thousand Oaks, Ca: Sage Publications, Inc.

Rasmussen, E. A., & Sørheim, R. (2006). Action-based entrepreneurship education. Technovation, 26(2), 185-194. DOI: 10.1016/j.technovation.2005.06.012

Saffari, L. Tojari, F. Khodayari, A. Mohammadi, S. Khalifa., & S. N. (2013). Determining the validity and reliability of measuring scale for entrepreneurship in sport, Archives of Applied Science Research, 5 (1), 289-294.

Schumacker, R.E., & Lomax, R.G. (2004). A Beginner’s Guide To Structural Equation Modeling (Second Edition), Londra: Lawrence Erlbaum Associates Publishers 79-122.

Seikkula-Leino, J., Ruskovaara, E., Ika¨valko, M., Mattila, J. & Rytko’la, T. (2010). Promoting entrepreneurship education: the role of the teacher? Education Training, 52(2): 117-27. DOI: 10.1108/00400911011027716

Singh, K. (2007). Quantitative Social Research Methods, Sage Publications, Los Angeles

Somuncuoğlu, D. (2005). Duygusal zeka yeterliliklerinin kuramsal çerçevesi ve egitimdeki rolü, Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 270-293.

Şahin, E. (2009 ). Kadın girişimcilik ve Konya İli’nde kadın girişimcilik profili üzerine bir uygulama. SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11(17), 287- 309.

Şencan, H. (2005). Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenirlik ve Geçerlilik, Seçkin Yayıncılık, Ankara.

Tavşancıl, E. (2010). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi (4. Baskı), Ankara: Nobel Yayıncılık.

Thompson, B. (2002). Exploratory and confirmatory factor analysis : understanding concepts and applications, Data Reproductions, American Psychological Association, Washington.

Titrek, O., Güneş, D.Z., Sezen, G., & Ölçüm, D. (2013). Öğretmenliğe Yönelik Tutum İle Duygusal Zekâ Arasındaki İlişki. VI. Ulusal Lisansüstü Eğitim Sempozyumu, Bildiriler Kitabı II, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya Üniversitesi. Sakarya.

Tümkaya, S. (2011). Fen bilimleri öğrencilerinin eleştirel düşünme eğilimleri ve öğrenme stillerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (3), 215-234.

Tokat, A.O. (2007). Öz Yeterlilik Algısının Performans ve Girişimciliğe Etkisi: Uygulamalı Bir Araştırma, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Uygun, M., Mete, S., & Güner, E. (2012). Genç Girişimci Adayların Girişimcilik Eğilimi ve Girişimcilik Özellikleri Arasındaki İlişkiler. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(2), 145-156.

Yelkikalan, N. Akatay, A. Yıldırım, H.M. Karadeniz, Y. Köse, C. Koncagül, Ö., & Özer, E. (2010). Dünya ve Türkiye üniversitelerinde girişimcilik eğitimi: karşılaştırmalı bir analiz. KMÜ Sosyal ve Ekonomi̇k Araştırmalar Dergi̇si. 12 (19), 51-59.

Yelkikalan, N. (2007). 21. Yüzyilda girişimcinin yeni özelliği: duygusal zekâ. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 1(2), 39-51.

Yılmaz, E., & Sünbül, A.M. (2009). Üniversite öğrencilerine yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 196-203.

Zakarevıčıus, P., & Župerka, A. (2010). Expression of emotional intelligence in development of students’ entrepreneurship. Economics and Management, 15, 865-873.

Zampetakis, L. A. Kafetsios, K. Bouranta, N. Dewett, T., & Moustakis, V.S. (2009). On the relationship between emotional intelligence and entrepreneurial attitudes and intentions. International Journal of Entrepreneurial Behaviour Research, 15(6), 595-618. DOI: 10.1108/13552550910995452

Zhao, H., Seibert S. E., & Hills, G.E. (2005). The mediating role of self efficacy in the development of entrepreneurial intentions. Journal of Applied Psychology, 90(6), 1265-1272. DOI: 10.1037/0021-9010.90.6.1265

Downloads

Published

2015-07-10

How to Cite

Deveci, İsa, & Çepni, S. (2015). Development of Entrepreneurship Scale Towards Student Teachers: A validity and reliability study&lt;p&gt;Öğretmen Adaylarına Yönelik Girişimcilik Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 12(2), 92–112. Retrieved from https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/3240

Issue

Section

Science Education