Free time management scale: Validity and reliability analysis<p>Boş zaman yönetimi ölçeği: Geçerlik- güvenirlik çalışması

Authors

  • Beyza Merve Akgül Gazi University Physical Education and Sports Recreation Traininig
  • Suat Karaküçük Gazi Universtiy

Keywords:

Free time management, scale, validity, reliability, university student, Boş zaman yönetimi, ölçek, geçerlik, güvenirlik, üniversite öğrencisi

Abstract

The aim of this research is to adapt the Free time management scale (Wei-Ching Wang,  Chin-Hsung Kao, Tzung-Cheng Huan, Chung-Chi Wu, 2011) to Turkish and to examine its psychometric properties. The research was conducted on 447 university students from various faculties of Gazi University, Turkey. First of all, lingual equivalence of the scale was applied.  Explanatory (EFA) and confirmatory factor analysis (CFA) were used for validity analysis of the scale. In the result of the EFA, Being in English originally, this scale consisted of 15 items and 4 dimensions. While the number of the items were exactly the same in the ‘leisure attitude’ and ‘scheduling’, ‘goal setting and technique’ was 6 items and ‘evaluating’ was 3 items. Confirmatory factor analysis (CFA) was applied to test the four factor construct of the scale. Internal consistency coefficient of the whole scale was found to be .83 and test retest reliability of the scale was found to be .86. To this end, According to the validity and reliability analyses, it was found that this scale is a reliable and valid scale to be used to determine free time management  of university students in Turkey.

 

Özet

Bu çalışmanın amacı, Wei-Ching Wang,  Chin-Hsung Kao, Tzung-Cheng Huan, Chung-Chi Wu isimli kişiler (2011) tarafından geliştirilen Boş Zaman Yönetimi Ölçeğini Türkçeye uyarlamak ve ölçeğin geçerlik ve güvenirlik analizlerini yapmaktır. Araştırmaya Gazi Üniversitesi’nin çeşitli bölümlerinde öğrenim gören 447 üniversite öğrencisi katılmıştır. Öncelikle ölçeğin dilsel eşdeğerliği incelenmiş ve dilsel eşdeğerliğe sahip olduğu görüldükten sonra geçerlik ve güvenirlik analizleri yapılmıştır. Ölçeğin geçerlik çalışmasına, açımlayıcı (AFA) ve doğrulayıcı faktör analizleri (DFA) kullanılmıştır. AFA sonucunda, , 15 madde ve 4 alt boyuttan oluşan bir ölçme aracı elde edilmiş ve alt boyutlarda yer alan maddelerin ‘boş zaman tutumu’ ve ’programlama’ alt boyutlarındaki maddelerin orijinal formdaki maddelerle birebir örtüştüğü gözlenirken, ‘amaç belirleme ve yöntem’ alt boyutunda 6 madde, ‘değerlendirme’ alt boyutunda ise 3 madde gözlemlenmiştir. Yapılan doğrulayıcı faktör analizinde ölçeğin orijinal formla uyumlu olduğu görülmüştür. Ölçeğin Cronbach Alpha değeri .83 ve test-tekrar test güvenirliği ise .86 bulunmuştur. Alt boyutlar için ise iç tutarlık katsayıları .71-.81 arasında değişmektedir. Bu sonuçlara göre ölçeğin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Beyza Merve Akgül, Gazi University Physical Education and Sports Recreation Traininig

Öğr. Gör. Dr., Gazi Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, Rekreasyon Bölümü

Suat Karaküçük, Gazi Universtiy

Prof. Dr., Gazi Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, Rekreasyon Bölümü

References

Adair, J. (2006). Etkili zaman yönetimi. (Çev. Ö. Çolakoğlu). İstanbul: Babıali Kültür

Alay, S. & Kocak, S. (2002) Validity and Reliability of Time Management Questionnaire. Hacettepe Universitesi Eğitim Fakultesi Dergisi, 22, 9-13.

Alay, S. & Kocak, S. (2003) Universite Oğrencilerinin Zaman Yonetimleri ile Akademik Başarıları Arasındaki İlişki .Eğitim Yonetimi, 35, 326-335.

Aksayan, S. & Gözüm, S. (2002). Kültürlerarası ölçek uyarlaması için rehber I: Ölçek uyarlama aşamaları ve dil uyarlaması. Hemşirelik Araştırma Dergisi, 4(1): 9-14.

Başak, T., Uzun Ş. & Arslan, F. (2008). Hemşirelik yüksek okulu öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri. TAF Preventive Medicine Bulletin, 7(5), 429-434.

Bentler, P.M. & Bonett, D.G. (1980). Significance tests and goodness-of-fit in the analysis of covariance structures. Psychological Bulletin, 88: 588-600.

Britton, B. K. & Tesser, A. (1991). Effects of time-management practices on college grades. Journal of Educational Psychology, 83(3), 405–410.

Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Yayıncılık.

Carlson, E.D. (2000). A case study in translation methodology using the health-promotion lifestyleprofile II. Public Health Nursing, 17(1): 61-70.

Covey, S. R., Merill, A. R. & Merill, R. R. (2004). First things first: To live, to love, to learn, to leave a legacy. NY: Covey Leadership Center, Inc.

Cronbach, L.J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16: 297- 334.

Çağlayan, V. & Göral, R. (2009). Zaman yönetimi becerileri: Meslek yüksek okuluöğrencileri üzerine bir değerlendirme. KMU İİBF Dergisi, 17.

Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Ankara: Pegem Akademi.

Karaca, M. (2007). İnternet Gençliği: Yeni Bir Gençlik Tiplemesi Denemesi. E-journal of World Sciences Academy, 2(4):419-438.

Karaküçük, S. (2008). “Rekreasyon” boş zamanları değerlendirme. Ankara: Gazi Kitabevi.

Kline, R.B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. N.Y.: Guilford Press.

Köknel, Ö. (1997). İnsanı Anlamak (6. Basım), İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.

Macan, T. H. (1994). Time management: Test of a process model. Journal of Applied Psychology, 79, 381–391.

Macan, T. M., Shahani, C., Dipboye, R. L. & Phillips, A. P. (1990). College students’ time management: Correlations with academic performance and stress. Journal of Educational Psychology, 82, 760–768.

Odabaşı, H.F. (2002). İnternet ve Çocuk, İstanbul: Kapital Medya Yay.

Ögel, K. (2012). İnternet Bağımlılığı: İnternetin Psikolojisini Anlamak ve Bağımlılıkla Başa Çıkmak .İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.

Özgüven, İ.E. (1994). Psikolojik testler. Ankara: Yeni Doğuş Matbaası.

Sabuncuoğlu, Z., Paşa, M. & Kaymaz, K. (2010). Zaman yönetimi. İstanbul: Beta.

Savaşır, I. (1994). Ölçek uyarlamasındaki sorunlar ve bazı çözüm yolları. Türk Psikolojisi Dergisi: Özel Sayı, Psikolojik Testler, 9(33): 27-32.

Steiger, J.H. (2007). Understanding the limitations of global fit assessment in structural equation modeling. Personality and Individual Differences, 42(5): 893-898.

Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6): 49-74.

Şimşek, Ö.F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş (Temel ilkeler ve LISREL uygulamaları). Ankara: Ekinoks.

Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınları.

Tezbaşaran, A. A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.

Wang, W.C., Kao C.H., Huan, T. C & Wu, C.C (2011). Free Time Management Contributes to Better Quality of Life: A Study of Undergraduate Students in Taiwan. Journal of Happiness Studies, 12(4):561-573.

Yıldız, M.C., (2005). Chat (Sanal Sohbet), İnternet ve Toplum (Edi. A.Tarcan), Ankara: Anı Yay. Ss: 55-88.

Downloads

Published

2015-12-28

How to Cite

Akgül, B. M., & Karaküçük, S. (2015). Free time management scale: Validity and reliability analysis&lt;p&gt;Boş zaman yönetimi ölçeği: Geçerlik- güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 12(2), 1867–1880. Retrieved from https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/3445

Issue

Section

Physical Education and Sport Sciences