Investigation of relationship with automatic thoughts and the status of women's exposure to violence by adolescents children<p>Kadınların ergen çocukları tarafından şiddete maruz bırakılma durumu ve otomatik düşünceler ile ilişkisinin incelenmesi

Authors

  • Zümrüt Bilgin Marmara University
  • Semra Karaca Marmara University
  • Türkan Pasinlioğlu Erzurum Atatürk University

Keywords:

Women, violence, negative automatic thoughts

Abstract

Purpose: The purpose of study is to investigation of relationship with automatic thoughts and the status of women's exposure to violence by adolescents children. Materials and Methods: Descriptive research, was made between January 2010 - December 2011. The sample has not been selected in this study. Six hundred seventy one (n=671) women who have at least one adolescent child accepted to join in this research study and replied all questions thoroughly. Socio-demographic characteristics and data about violence prepared by the researchers "Information Form", the data about automatic thoughts were collected using Automatic Thoughts Scale (ATS). ATS is developed to determine the frequency of occurrence of negative automatic thoughts the person himself. The research was adapted to Turkish by Aydın and Aydın (1990). Data were evaluated using percentage, mean and standard deviation on computer. Findings: In this study was found to be significantly more frequent negative automatic thoughts in women exposed to violence by adolescent children than unexposed. Women who are subjected to violence was expolered experienced negative emotions such as intense anxiety, fear, helplessness, anger, children born to hate, feelings of worthlessness. Özet Amaç: Çalışmanın amacı kadınların ergen çocukları tarafından şiddete maruz bırakılma durumu ve olumsuz otomatik düşünceleri ile ilişkisinin incelenmesidir. Materyal and Method: Tanımlayıcı olan araştırma Ocak 2010- Aralık 2011 yılları arasında yapılmıştır. Çalışmada örneklem seçimine gidilmemiştir. Bu çalışmaya ergenlik döneminde en az bir ergen çocuğu olan, araştırmaya katılmayı kabul eden ve soruları eksiksiz yanıtlayan altı yüz yetmiş bir (n=671) kadın katılmıştır. Sosyodemografik özellikler ve şiddetle ilgili veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan “Bilgi Formu”, otomatik düşünceler ile ilgili veriler Otomatik Düşünceler Ölçeği (ODÖ) kullanılarak toplanmıştır. ODÖ; kişinin kendine yönelik olumsuz otomatik düşüncelerinin ortaya çıkma sıklığını belirlemek amacıyla geliştirilmiştir. Aydın ve Aydın (1990) tarafından Türkçe’ye uyarlanmıştır. Veriler bilgisayar ortamında yüzdelik, ortalama ve standart sapma kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmada, ergen çocuğu tarafından şiddete maruz bırakılan kadınlarda olumsuz otomatik düşüncelerin, şiddete maruz kalmayanlara oranla anlamlı olarak daha sık olduğu bulunmuştur. Şiddete maruz bırakılan kadınlar yoğun endişe, korku, çaresizlik, öfke, çocuğundan nefret etme, kendini değersiz bulma gibi olumsuz duygular hissettiklerini ifade etmiştir.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Zümrüt Bilgin, Marmara University

M.Sc., Lecturer, Marmara University Faculty of Health Sciences, Department of Midwifery

Semra Karaca, Marmara University

Ph.D., Marmara University Faculty of Health Sciences, Department of Nursing AD

Türkan Pasinlioğlu, Erzurum Atatürk University

Profesör, Erzurum Atatürk University Faculty of Health Sciences, Department of Nursing

References

Akkoyunlu, S,. & Türkçapar, H. (2013). Bir teknik: Alternatif düşünce oluşturulması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 2, 53-59.

Aktaş, V., Güvenç, G.B. (2006). Kız ve erkek ergenlerde saldırgan ve olumlu sosyal davranışlar ile yaş, ilişkisel bağlam ve kişiler - arası duyarlılık arasındaki ilişkiler. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 23 (2), 233-264.

Aydın, G. & Aydın, O.(1990). Otomatik düşünceler ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Psikoloji dergisi, 24,51-55.

Aysan, F., & Bozkurt, N. (2004).Okul psikolojik danışmanlarının yaşam doyumu, stresle başaçıkma stratejileri ile olumsuz otomatik düşünceleri. İzmir ili örneklemi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi 6-9 Temmuz, 1-15.

Bettencourt, B.A., & Miller, N. (1996). Gender differences ın aggression as a function of provocation: a meta-analysis. Psychologıcal Bulletın,119, 422-447.

Blum, J., Ireland, M., & Blum, R.W. (2003).Gender differences in juvenile violence: a report from Add Health. J Adolesc Health; 32, 234-240.

Crick, N.R., & Grotpeter, J.K. (1995). “Relational Aggression, Gender and Social- Psychological Adjustment”, Chıld Development, 66, 710-722.

DeBaryshe, B. ve Fryxell, D. (2004). A developmental perspective on anger: Family and peer contexts. Psychology in the school Vol 35, 205-216.

Eagly, A.H., & Steffen, V.J. (1986). Gender and aggressive behavior: ameta-analytic review of the social psychological literature. Psychological Bulletin, 100, 309-330.

Erözkan A.Ç. (2011). Investigation of factors predicting the anxiety level of university senior students. International Online Journal of Educational Sciences, 3(2), 776-805.

Gelles, J. Richard; Cornell, Clarie Pedrick (1990). Intimate violence in families. USA: Sage Publications, Inc.

Güler, N. Tel, H., & Özkan Tuncay, F. (2005). Kadının aile içinde yaşanan şiddete bakışı. C. Ü. Tıp Fakültesi Dergisi, 27 (2), 51 – 56.

Güneş, G. (2010). Türkiye’de ve malatya’da kadına yönelik şiddet. Kadına Yönelik Şiddete Hayır Sempozyumu, 15 Aralık, 2010.

Işıloğlu, B. (2006) Anksiyete ve depresyon tanısı ile izlenen evli kadınlarda aile içi şiddetin sosyodemografik faktörler, çift uyumu ve hastalıkla ilişkisi. Uzmanlık Tezi, İstanbul, 2006.

Jewkes, R. (2002). Intimate partner violence: Causes and prevention. The Lancet, 359 (9315) 1423-1429.

Kayaalp, L. (2008). Ergenlikte kimlik ifadesi olarak şiddet. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinliği, Adolesan Sağlığı II, Sempozyum Dizisi No:63, Mart, 33-39.

Knight, G.P., Fabes, R.A., & Higgins, D.A. (1996). Concerns about drawing causal ınferences from meta-analyses: an example ın the study of gender differences ın aggression. Psychologıcal Bulletın, 119, 410-421.

Krug EG et al. (2002). World Report on Violence and Health, Geneva; WHO, 2002.

KSGM, (2008). Kadın statüsü ve sağlığı ile ilgili gerçekler. (Akın, A. Ed) Ankara: KSGM Yayınları.

Kurçer, M.A., Güneş, G., & Genç, M. (1999). Malatya’da sosyoekonomik düzeyleri farklı iki ayrı bölgede yaşayan evli kadınlara yönelik aile içi şiddet ve etkileyen faktörler. Sağlık ve Toplum, 9, 34-37.

Lester, D. (1991). Crime as opportunity: A test of the hypothesis with European homicide rates. British Journal of Criminology, 31, 186-188.

MEB. Aile ve Çevre Sorunlarının Gencin Kişiliğine Etkisi. (1989). (S.Kut, N.Koşar Ed), Çıraklık ve Yaygın Eğitim Genel Müdürlüğü Mesleki ve Teknik Açıköğretim Okul Matbaası, Ankara.

Naçar, M., Baykan, Z., Poyrazoğlu, S., & Çetinkaya F. (2009). Kayseri ilinde iki sağlık ocağı bölgesi’nde kadına yönelik aile içi şiddet. TAF Prev Med Bull; 8(2),131-138.

Noller, P., & Callan, V.J. (1990). Adolescents’ perceptions of the nature of their communication with parents. Journal of Youth and Adolescence,19 (4), 349-362.

Rıtzer, G. (1990). Social problems. Random House, New York 1990.

Sarımurat, N. (1993). Psikiyatri polikliniğine başvuran evli kadınlar ve ortak özellikleri. Nöro Psikiyatri Arşivi, 30(2), 302-308.

Springer K.W., Sheridan J, Kuo D., & Carnes M. (2007). Long-term physical and mental Health consequences of childhood physical abuse: results from a large population- based sample of men and women. Child Abuse Negl; 31,517-530.

Stagg, V., Wills G.D., & Howell, M. (1989). Psychopathology in early childhood witnesses of family violence. Topics Early Child Spec Educ, 9,73-87.

Taş, A.K., Uyanık, D., & Karakaya, Z. (17-19 Mayıs 1997). Şiddeti içselleştiren kadın profili. II. Kadın çalışmaları toplantısında sunulmuş bildiri, Adana.

Turhan, E., Güraksın, A., & İnandı, T. (2006). Erzurum’da kadına yönelik aile içi şiddet. Sağlık ve Toplum, 16(3), 24-30.

Türkçapar, H., Sungur M.Z., & Akdemir A. (1995). Çocuk ve ergenlerde bilişsel terapiler. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 2(2), 93-100.

Ünal, G. (2005). Aile içi şiddet. Aile Ve Toplum Eğitim Kültür Ve Araştırma Dergisi, Ocak - Şubat – Mart, 7 (2), Sayı 8.

Vahip, I., & Doğanavşargil Ö. (2006). Aile içi fiziksel şiddet ve kadın hastalarımız. Türk Psikiyatri Dergisi 17 (2),107-114.

World Health Organization (WHO) (2005). Multi-country study on women’s health and domestic violence against women: summary report of ınitial results on prevalence. Health outcomes and women’s responses. World Health organization, Geneva.

Yaman Efe, Ş., & Ayaz S. (2010). Kadına yönelik aile içi şiddet ve kadınların aile içi şiddete bakışı. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11,23-29.

Downloads

Published

2014-04-22

How to Cite

Bilgin, Z., Karaca, S., & Pasinlioğlu, T. (2014). Investigation of relationship with automatic thoughts and the status of women’s exposure to violence by adolescents children&lt;p&gt;Kadınların ergen çocukları tarafından şiddete maruz bırakılma durumu ve otomatik düşünceler ile ilişkisinin incelenmesi. Journal of Human Sciences, 11(1), 965–978. Retrieved from https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/2679

Issue

Section

Nursing and Midwifery